31.3.2011

Κοινωνία, Πολιτική

Τελικά ποιός “τα έφαγε”;

Διαβάστε επίσης

» Η επικίνδυνη απομάκρυνση από την Ευρώπη

Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος

» Η πονηρή και η δημοκρατική νοοτροπία των Ελλήνων

Δημοσθένης Κυριαζής

» Η Δύση επανέρχεται στα καλά νέα…

Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος

» Ένας κότσυφας που τον λέγαν Σταύρο

Δημήτρης Καμάρας

» Το ευρώ έγινε 15 ετών…

Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος

Τελικά ποιός “τα έφαγε”;

Με αφορμή το φαινόμενο της ηθικής παρακμής που μαστίζει τον δημόσιο βίο της χώρας εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έχουν γραφεί (στον Τύπο) κι έχουν ακουσθεί (στα τηλεκανάλια) πολλά και διάφορα. Ωστόσο, οι νοήμονες Έλληνες πολίτες δεν έπαψαν ποτέ να διερωτώνται: Ποιός από τους δύο κυρίαρχους παράγοντες των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων (ο Λαός ή οι Ηγέτες του) είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία και εξάπλωση του παρακμιακού αυτού φαινομένου; Είναι άραγε υπεύθυνος ο λαός που αρνείται να συμμορφωθεί ή είναι οι ηγέτες του (Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση) που με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, αλλά και με το παράδειγμά τους πολλές φορές, καθοδηγούν και ενθαρρύνουν τους πολίτες να μην σέβονται τους νόμους και τους ηθικούς κανόνες;

Κατά μία εκδοχή, την οποία εξέφρασε παλαιότερα ο πρώην πρωθυπουργός Κων. Σημίτης (αυτή είναι η Ελλάδα), για κάθε τι πού πάει στραβά σ’ αυτήν τή χώρα υπεύθυνος είναι ο απείθαρχος ελληνικός λαός. Ο οποίος, ως γνωστόν, για περισσότερο από μια εικοσαετία βρισκόταν και στην… εξουσία (“το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, ο Λαός στην Εξουσία”).

Κατά μία άλλη όμως μαρτυρία, η οποία έρχεται από τα βάθη της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους (Ισοκράτους Λόγοι, ‘Επιστολή προς Νικοκλέα’, παράγρ. 31), η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά και μόνον τους ηγέτες. Των οποίων ο λαός απλώς μιμείται τη συμπεριφορά: “Μή τούς μέν άλλους αξίου κοσμίως ζήν, τούς δε βασιλέας ατάκτως, αλλά τήν σαυτού σωφροσύνην παράδειγμα τοίς άλλοις καθίστη, γιγνώσκων ότι τό τής πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοίς άρχουσιν.”

Βέβαια, ο Ισοκράτης, τον παραινετικό αυτόν λόγο τον απευθύνει στον Νικοκλέα (νεαρό βασιλιά της Σαλαμίνας της Κύπρου) και όχι σε εκλεγμένους από τον λαό ηγέτες. Αλλά και πάλι, αν ζούσε σήμερα ο Ισοκράτης και παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα στον δημόσιο βίο είναι μάλλον βέβαιο ότι δεν θα είχε κανέναν δισταγμό να απευθύνει την ίδια παραίνεση και “τοις σημερινοίς άρχουσιν”. Και φυσικά, δεν θα έκανε αποδεκτή ούτε την άποψη σύμφωνα με την οποία “η κάθε κοινωνία έχει τους ηγέτες που τής αξίζουν”, αλλά θα υποστήριζε ότι αυτό οφείλεται στο ότι κάποιοι ηγέτες του στο παρελθόν, με πράξεις αντίθετες προς την πολιτική ηθική και με σκοπό την απόκτηση εκλογικής πελατείας, είχαν απευθυνθεί στα πιο ταπεινά ένστικτα του ελληνικού λαού, υποβαθμίζοντας έτσι το ήθος του και καθιστώντας τον “καθ’ εικόνα και ομοίωσιν των ηγετών του”.

Ερώτημα: Μήπως ο Πρόεδρος τής Βουλής θα έπρεπε να αναρτήσει τη ρήση αυτή του Ισοκράτη σε ένα εμφανές σημείο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ώστε όλοι οι πολιτικοί μας άρχοντες, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, να την αποστηθίσουν και σιγά-σιγά ν’ αρχίσουν να την εφαρμόζουν;

blog comments powered by Disqus

Γράφει ο Ιωάννης Καμάρας

Ιωάννης ΚαμάραςΟ Ιωάννης Καμάρας είναι οικονομολόγος (PhD, Sussex). Υπήρξε διευθυντικό στέλεχος της Τράπεζας της Ελλάδος. Διετέλεσε Επίτροπος της Τράπεζας Κρήτης κατά τη διάρκεια του Σκανδάλου Κοσκωτά.

» Θέματα

"αγανακτισμένοι" crisis Egypt Goldman Sachs greece politics PSI Syria αγορές ΑΕΠ Αθήνα αλλαγές αλλαγή ανάπτυξη Ανδρέας Παπανδρέου ανεργία αντιπολίτευση αξίες Απεργία Αραβικές Χώρες Αριστερά Βενιζέλος Βερολίνο βιομηχανία Βουλή Βρυξέλλες Γερμανία Γιώργος Παπανδρέου γραφειοκρατία γυναίκες ΔΗΜΑΡ Δημοκρατία δημόσιο Δημοσιογραφία Δημοσιογράφοι δημόσιος τομέας δημοσκοπήσεις δημοψήφισμα διαδίκτυο διακυβέρνηση διαρθρωτικές αλλαγές διατροφή διαφήμιση διαφθορά διεθνή διεθνής οικονομία ΔΝΤ δραχμή ΕΕ εκλογές Ελλάδα έλλειμμα Ελληνες ελληνική οικονομία εξουσία ΕΟΚ επενδύσεις Επικοινωνία επιχειρηματικότητα επιχειρήσεις εργασία ευρώ Ευρωζώνη Ευρωπαϊκή Ενωση Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Ευρώπη Εφημερίδες ηγεσία ΗΠΑ Ισπανία καθημερινότητα καπιταλισμός Καραμανλής κατανάλωση κεντροδεξιά Κίνα ΚΚΕ Κοινωνία κόμματα κομματισμός κουλτούρα κούρεμα κράτος κρίση κυβέρνηση λαϊκισμός Λιβύη λιτότητα Λουκάς Παπαδήμος μάνατζμεντ Μέρκελ Μέσα Ενημέρωσης μεταρρυθμίσεις ΜΜΕ Μνημόνιο μουσική ΝΔ Νέα Δημοκρατία νοοτροπία οικονομία οικονομική θεωρία οικονομική κρίση οικονομική πολιτική ΟΟΣΑ παγκοσμιοποίηση παιδεία Παπαδήμος Παπανδρέου παραγωγή ΠΑΣΟΚ ποιότητα ζωής πολίτες πολιτικά κόμματα πολιτική πολιτικοί πολιτικός λόγος πολιτισμός πρωθυπουργός πτώχευση Σαμαράς Σημίτης συναίνεση Συνδικαλισμός συνείδηση συνεργασία Σύνοδος Κορυφής Σύνταγμα Συρία ΣΥΡΙΖΑ τέχνη τεχνολογία τηλεόραση τράπεζες τρόικα Τσίπρας υγεία φιλελευθερισμός φτώχεια χρεοκοπία χρέος χρηματιστήρια ψηφιακή τεχνολογία